Galeano - 7an de julio - Fridamanio
En 1954, komunista manifestacio plenigis la stratojn de la urbo Meksiko. Frida Kahlo estis tie, sur rulseĝo. Tiu estis la lasta fojo kiam oni vidis ŝin viva. Ŝi mortis, en silento, iom poste. Kaj multaj jaroj pasis ĝis kiam fridamanio, intensa tumulto, ŝin vekigis. Ĉu reviviĝo aŭ negoco? Ĉu meritis tion artisto kiu fajfis pri celismo kaj belismo, aŭtoro de senkompataj memportretoj kiuj montras ŝin kun tro da okulharoj kaj lipharoj, vundita de pluraj kudriloj kaj pingloj, tranĉita de tridek du operacioj? Ĉu eble tio estis multe pli ol merkata manipulado? Ĉu omaĝo de la tempo al virino kiu kapablis transformi doloron en koloro?